Van onzeker naar krachtig: Waarom ongemak je sterker maakt

Toen ik voor de eerste keer op soloreis ging, was ik heel onzeker over mijn eigen zelfstandigheid en mijn durf om dingen te ontdekken. Ook het alleen op restaurant gaan, bracht heel wat onzekerheid met zich mee. Ik voelde mij totaal niet zelfzeker zelfs zo erg dat ik het soms uitstelde van iets te gaan eten tot ik echt honger had. Het leek alsof ik mijzelf niet in staat vond om daar alleen te gaan zitten. Wat soms ook zorgde voor teleurstelling in mezelf. Ik heb echt soms de knop te moeten omdraaien van ‘komaan, je kan het, wat is er zo erg om daar alleen te gaan zitten?’ En meestal was ik dan achteraf wel trots op mezelf dat ik het toch had gedurfd. Als ik terugkijk op het gevoel dat ik achteraf had, nadat ik iets uit mijn comfortzone had gedaan, voelde ik mij niet alleen trots, maar ook krachtig. Krachtig op een manier dat ik mijn eigen power voelde en dat ik een stap had gemaakt in mijn persoonlijke ontwikkeling. Toen besefte ik dat mijn onzekerheid en angst net een kracht waren geworden door die aan te gaan.

Zelfvertrouwen, wat is dat eigenlijk?

Zelfvertrouwen is het geloof in je vermogen om iets aan te kunnen en jezelf de moeite waard te vinden, niet de zekerheid dat altijd alles goed gaat.

Verschil tussen zelfvertrouwen & zelfwaardering

Zelfvertrouwen is dus het geloof in jezelf om iets aan te kunnen, terwijl zelfwaardering gaat over jezelf te leren waarderen. Om wie je bent, om wat je doet, om wie je bent als individu.

Beide begrippen zijn belangrijk voor onze persoonlijke ontwikkeling, groei, onze veerkracht en het vermogen om met uitdagingen/tegenslagen om te gaan.

Zelfvertrouwen groeit door ervaringen. Ervaringen op soloreis, door iets te doen waarbij je op voorhand angstig of onzeker was, door dingen buiten je comfortzone te doen.

Waarom buiten je comfortzone gaan, werkt

Psychologische verklaring

Het brein houdt van voorspelbaarheid, maar groei vindt plaats wanneer je nieuwe ervaringen opdoet.

Wanneer we dingen ondernemen dat binnen onze comfortzone valt, voelen we rust. Het zijn vaak handelingen die geautomatiseerd zijn. Doordat we deze rust voelen en ons daar aangenaam bij voelen, gaan we vaak deze dingen steeds opnieuw en opnieuw blijven doen. Je comfortzone is ook vaak een beschermingsmechanisme tegen verandering, wat potentieel gevaar kan betekenen.

Daardoor gaan we minder nieuwe handelingen doen of dingen ontdekken omdat deze nog onbekend zijn. En zoals ik daarnet zei, ons brein houdt van voorspelbaarheid. Wat eigenlijk wel jammer is omdat we net groeien door dingen te doen, waarvan we eerst onzeker waren.

Door nieuwe dingen te gaan doen, scherpen we onze vaardigheden bij, bouwen we op onze veerkracht en vergroten we ons zelfvertrouwen.

Actie ondernemen

Uit je comfortzone treden gaat niet vanzelf. Je moet er bewust voor kiezen om dit te doen. Als je, net zoals ik, iemand bent die houdt van nieuwe indrukken en ervaringen opdoen, maar je onzekerheid en angst steken daar een stokje voor, dan is het eigenlijk echt jammer dat we die angst en onzekerheid het voortouw laten nemen. Je zal zien dat als je toch anders kiest, dat dit niet gepaard zal gaan met geen fouten maken, want die zullen er ongetwijfeld zijn. Langs de andere kant, zal je zien dat die fouten eigenlijk helemaal niet zo erg zijn zoals je eerst dacht. Wanneer je dit regelmatig oefent, zal je zien dat je zelfvertrouwen groeit omdat je dan weet dat fouten maken oké is en dat de impact ervan eigenlijk niet zo groot is. Bovendien leer je om ook telkens met deze fouten om te gaan, wat je zelfstandigheid vergroot.

Als we niet uit onze comfortzone stappen, dan blijven we vaak met ‘wat-als’ vragen achter. ‘Wat als ik toch maar dat reisje had geboekt?’, ‘Wat als ik toch daar alleen was gaan zitten?’. Ik ga je moeten teleurstellen, met wat-als vragen kom je helaas niet verder. Het zorgt alleen maar voor al het tegenovergestelde van wat je kan voelen als je toch buiten je comfortzone treedt. Teleurstelling, boos op jezelf, nog meer onzekerheid, enzovoort. En als je erover nadenkt, zijn de handelingen die vandaag binnen je comfortzone liggen, waarschijnlijk handelingen waarvan je 5 jaar geleden nog angst voor had 😉

Tot vorig jaar was ik nog nooit op soloreis gegaan. Nu, kan ik niet wachten tot wanneer ik terug op soloreis kan! Gewoon omdat ik het zo leuk vond en het mijn zelfvertrouwen echt booste. Je hoeft ook niet meteen op soloreis te gaan om dit te ontdekken. Je kan zelf kleine dingen doen die buiten je comfortzone vallen en die mee bouwen aan je kracht.

Praktische tips om zelfvertrouwen op te bouwen via kleine ‘uitdagingen’

• Iets alleen doen dat je normaal gezien met iemand anders zou doen, bv. Alleen een koffie drinken

• Een sessie/workshop gaan volgen van iets bv. Iets creatief, assertiviteitssessie

• Grenzen aangeven in een gesprek (cfr. Assertiviteitssessie)

• Een keuze maken voor jezelf, zonder bevestiging van anderen, waar jij achter staat

• Eens iets vragen aan iemand op straat, zonder het meteen te willen opzoeken op je gsm

Deze kleine dingen kunnen al helpen bij het uittreden van je comfortzone. Begin met langzaam op te bouwen, zodat je niet overspoelt geraakt. Kies iets dat nog relatief veilig aan voelt voor jou en waar je niet heel veel moeite moet voor doen. Als je dat prettig vond, kies dan de volgende keer voor iets anders. Zo bouw je je eigen kracht op en zorg je voor minder onzekerheid, maar meer zelfvertrouwden.

Stel dat iets niet prettig aanvoelt, zorg er dan ook voor dat je de volgende dag een rustdag inlast. Het is oké om terug in je vertrouwde comfortzone te gaan, als dat leidt tot herstel.

Als ik terug kijk op mijn ervaringen als soloreiziger, dan had ik nog heel veel ‘verkeerde’ overtuigingen die achteraf werden ontkracht. Ik dacht teveel na over wat andere mensen over mij zouden denken, als ik bv. Alleen op dat bankje zat of alleen een koffie ging halen, of alleen meeging op een dagtour.. Maar telkens ging er een positieve gloed over mij heen en ging ik nog meer uitproberen. En wanneer je dat voelt, dan voel je je krachtig.

Zelfvertrouwen is niet iets dat aangeboren is, maar als het ware een ‘spier’ die je kan trainen.

En dan nu mijn vraag voor jullie:

Wanneer was de laatste keer dat je buiten je comfortzone trad en wat heeft het je bijgebracht?

Noteer dit gerust voor jezelf of laat maar een reactie achter onder deze blogpost 😊