De kunst van het alleen zijn - alleen zijn versus alleen voelen

Als je op solo reis bent, kan het zijn dat er momenten zijn waarin je je alleen voelt en dat is volledig oké. Je bent daar bovendien alleen zonder je vertrouwde omgeving waarin je je elke dag bevindt.

In deze post wil ik even het verschil benadrukken tussen alleen zijn en je alleen voelen en wat daarvoor handige tips kunnen zijn.

Leren genieten van je eigen gezelschap

Je alleen voelen is geen fijn gevoel. Of je nu in gezelschap bent van anderen of je bent alleen. Je alleen voelen doet ons vaak denken aan eenzaamheid, wat niet persé het resultaat hoeft te zijn van je simpelweg alleen voelen. Ik schets het even met een voorbeeld:

Je kan weg zijn met je vrienden op café, maar je toch alleen voelen omdat je niet mee bent met het gespreksonderwerp of je waarden stroken niet samen met die van hun, .. Kortom, je gedachten dwalen af en je voelt geen verbinding. Dan voel je je alleen, ook al ben je op dat moment niet alleen. Je voelt je innerlijk gedistantieerd van de kring waarin je je bevindt. Als je het alleen zijn op langere termijn ervaart of je bent echt alleen zonder enige mensen in je omgeving kan het zijn dat je je op lange termijn eenzaam gaat beginnen voelen. Het alleen zijn-gevoel duurt te lang voor woorden.

Wanneer je simpelweg alleen bent, is het de kunst om dan ook te leren genieten van je eigen gezelschap, zodat je je niet alleen voelt. De kunst van het alleen zijn noem ik dat.

Op je bestemming naar keuze, kan het zijn dat je dit gevoel ook kan tegenkomen. Hetzij op restaurant, op een groepsexcursie, in je hotel/hostel, eender waar. Maar wat kan je dan het beste doen?

Doe wat je hart verlangt

Toen ik alleen in Edinburgh was, had ik op voorhand ook enorme stress om het niet kunnen alleen zijn. De grootste bezorgdheid die ik had was ‘Wat als mensen mij raar gaan aankijken omdat ik daar alleen rondloop/zit?’ Maar again, mijn liefde voor reizen was groter dan de angst. Dus kon ik er maar het beste van maken. Ik ging alleen naar restaurantjes/pubs en genoot van mijn eten die ik bestelde zonder te hoeven rekening houden met de voorkeuren van anderen, ik ging mee met een groepsexcursie die ik interessant vond, ik sliep in een hostel in een slaapzaal, ik dwaalde alleen rond in de straten. Ik genoot gewoonweg van alles wat ik om mij heen zag. De gebouwen, de architectuur, de mensen rondom mij die ik niet kende en mijn bedje ’s avonds waarin ik kon uitrusten na een voldane dag. Je eigen dag indelen zoals jij het wil, the best of the best.

Had ik zin een koffie, maar hield het me tegen omdat ik dan alleen koffie moest gaan drinken? Wel ik had zin in koffie, dus ik dronk koffie. Wou ik bepaalde dingen gaan bezoeken maar ging ik er anders niet naartoe omdat ik er alleen dan niet van zou kunnen genieten? Wel ik wist niet of ik er van zou kunnen genieten, dus ik ging het gaan uitchecken. Het kan niet slechter zijn dan jezelf voor ogen hebt. Bovendien had ik maar 5 dagen dus ging ik gewoon dingen op een yolo manier doen. Anders zou ik heel mijn leven spijt hebben gehad dat ik mijn eerste eigen solotrip verpest had. And I couldn’t blame anyone for it later but myself. Sooo I decided to make the best out of it x

Gedachten omzetten

Als je het moeilijk vindt om die angstgedachten om te zetten naar positieve en ‘hey, let’s make the best out of it’-gedachten, zoek dan dingetjes bij elkaar die jou het gevoel geven dat ze je minder alleen laten voelen. Denk maar aan wat muziek, een goed boek, een reisdagboek, je fototoestel, etc. Na een tijd ga je die dingen misschien niet meer nodig hebben en kan je gewoonweg genieten van jezelf en al hetgeen wat rondom jou gebeurd. Een quote die ik onlangs zag en heel erg toepasselijk vond was: "On the other side of fear is freedom" en dit beschrijft gewoonweg wat het is. And also don’t forget: Je bent je angst niet. Het is slechts een klein deeltje van jezelf dat je wil beschermen voor dingen waarover je geen controle hebt.