Alleen op restaurant - een taboe

Wanneer je op solo reis gaat kan alleen gaan eten een grote drempel vormen. Ook ik heb hiermee gestruggled. Maar waarom vinden we dit zo moeilijk om te doen?

“Als ik alleen ga eten dan heb ik niemand om mee te praten”

“Als ik alleen moet eten op restaurant gaan mensen mij raar aankijken”

“Als ik alleen eet, ga ik mij alleen voelen”

“Enkel op mijn gsm zitten op restaurant is ook maar asociaal”

Herkenbaar? Wel, ik had deze ook. Eigenlijk stopte ik mijn hoofd al vol met dingen waarvan ik niet zeker wist of ze wel effectief waar gingen zijn.

'Het perfecte eetplekje'

Toen ik rondliep in Edinburgh, bleef ik soms uren rondwandelen tot als ik ‘het perfecte eetplekje’ had gevonden. Voor mij was het perfecte eetplekje ergens waar er niet teveel mensen waren, dat voldoende eten had om uit te kiezen, dat er niet ‘te populair’ uit zag, en noem maar op. Ik stelde mezelf zoveel criteria op om toch maar niet te hoeven gaan zitten, dus bleef ik soms veel te lang rondlopen en kritisch kijken naar restaurantjes terwijl ik heel veel honger had. Soms was het nodig om tegen mezelf te zeggen ‘Fuck it, ik heb honger ik ga daar gaan zitten’.

Een van de redenen waarom ik tot op de laatste dag voor mijn vertrek naar Schotland wou thuisblijven, was deze. Het alleen gaan eten op restaurant. Stom, als je het mij nu vraagt. Maar ik kan mij voorstellen dat dit voor velen een drempel is. Je wil immers niet eenzaam lijken. Toch zijn er zoveel mensen die alleen eten. Wij zijn toch ook mensen, wij moeten toch ook eten? Dus wie heeft het recht om je te oordelen op het feit dat je daar alleen zit? Je mag evenveel genieten van je eten als iemand anders.

"De main character in een zotte serie"

Toen ik in Edinburgh alleen ging eten, kan ik je zeggen, dat de bediening nog nooit zo vriendelijk geweest was. Mensen waren superlief, ze vroegen waar ik vandaan kwam en welke taal ik dan sprak. En telkens met een glimlach. Dat alleen al, deed mij zoveel deugd. Ik voelde mij niet alleen op dat moment, eerder een beetje de main character in een zotte serie!

Kies iets dichtbij je verblijfplaats

Ik had ook mijn reisdagboek mee, zodat ik wel een bezigheid had in het begin terwijl ik wachtte op mijn eten. Anders keek ik terug op mijn foto’s die ik eerder die dag had genomen. Als ik 's avonds iets wilde gaan drinken, dan koos ik altijd voor het terras omdat je dan buiten zat op je gemak. Tenzij dat het slecht weer was en het regende. Ik was een pub binnengegaan in Edinburgh waar je moest bestellen aan de toog. Het moment dat ik daar binnenstapte was wat eng omdat die redelijk druk was op dat moment en sommige mensen al wat te diep in het glas hadden gekeken dus ben ik meteen buiten gaan zitten. Maar als jij van nature een sociaal iemand bent, dan vind je die drempel misschien niet zo groot en leer je misschien wel een paar mensen kennen.

Ook een heel belangrijke tip omtrent veiligheid: Zoek altijd een bar/pub dichtbij waar je verblijft. Zo kan je altijd snel terug moest het nodig zijn 😊